80 ve 90’larda doğanların asla unutamayacağı otobüslere dair unutulmayanlar.
Kırmızı ışıkta veya durakta yolcu alırken kafayı cama dayamanın imkansız olduğu otobüs markasıdır. Az sektirmedi kafamızı rölantide çalışırken.
İett’nin en efsane otobüs markalarındandır. İnsanları ayran yapar hatta yayık ayranı yapar en güzelinden. Kulaklarınız pert olur. Otobüsten ziyade sandal gibidir. Ayrıca maksimum hızdan sonra fiiiiijijiijijijijiiiiiiii diye bir kayış sesi gelirdi.
Nedendir bilinmez aklımda bu otobüsün jantları en çok yer etmiştir. Dile gelse konuşacak gibi duran mat sarıya boyanmış şekilli jant kapakları vardı bu otobüslerin. Bir de kahverengi deri döşemeli rahatsız ve soğuk koltukları…
Ayrıca “otomatik kapı çarpar” ikazını da bu otobüs ile hayatımıza sokmuştuk. İkarusun 4 dilimli ikiye ayrılan otomatik kapısı gerçekten çarpardı. kim bilir kaç vatandaşımız telef oldu bu kapılar yüzünden. Kapı aheste aheste açılacak gibi yapıp trollerdi. Havası dolunca da bir anda ışık hızıyla paaaat diye açılıp kapanırdı.
Otobüsün körüklü kısmında yolculuk yaparken özellikle keskin viraj dönüşlerinde burada bulunanlar otobüs içerisinde savrulabilirdi.
Otobüsün sesi öylesine yüksektir ki yanınızdaki birisine laf anlatırken bağırmak durumunda kalabilirsiniz.
Son olarak üzücü bir haberimiz var ikarusların üretimi 2002 yılında sonlandırıldı.
